qundaqlamaq — 1. f. Uşağı qundağa sarımaq, bələmək. Uşağı yuyundurub qundaqlamaq. – Adını Leyla qoyub, qızı qundaqladılar. S. Rüst.. // məc. Bir şeyi sarıyıb bürümək, boğça halına salmaq. Paltarları qundaqlayıb qoltuğuna aldı. 2. f. Tüfəngə qundaq bağlamaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlamaq — f. 1. İp və başqa materiallar vasitəsilə şeyləri bir birinə rəbt etmək. Atları axura bağlamaq. Qayığı körpüyə bağlamaq. Toyuğun ayaqlarını bağlamaq. // İp və s. ilə bir şeyi başqasına və ya bir neçə şeyi bir yerə rəbt etmək, tərtib etmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beşatılan — is. dan. Xəzinəsi beş patron tutan tüfəng. <Maro> evin küncündə qara tumac qoburda olan sarı qundaq beşatılanı çıxartdı. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bələk — is. 1. Körpə uşağı bələməyə məxsus sarğı, qundaq. Dürdanə xanım dad təpdi ki, mənim qızım hələ körpədir; nə bilim, bələkdən təzə çıxıb. Ə. Ə.. <Şair> içəri girib, Afaqın başı yanındakı kiçik bələyə yaxınlaşdı. Ə. M.. 2. Çıx. halında:… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qundaqlanmaq — 1. məch. Qundaqla sarınmaq, bələnmək (uşaq haqqında). // məc. Sarınmaq, boğça halında bağlanmaq. 2. məch. Qundaq salınmaq (tüfəngə) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qundaqlatmaq — 1. icb. Uşağı qundağa sarıtmaq, bələtmək. 2. icb. Tüfəngə qundaq bağlatmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qundaqsaz — is. <qundaq və fars. . . . saz> 1. köhn. Araba qayıran, araba təmir edən usta. Bakıda ümumiyyətlə peşəkarlar: bənna, xarrat, dəmirçi, . . qundaqsaz və sairə çox olardı. H. S.. 2. məh. Keçmişdə tüfəng qundağı qayıran, tüfəng təmir edən usta … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti